روش های مختلف ساخت کانال انتقال هوا
در بیشتر موارد، روش های ساخت کانال به نوع کانال نصب شده و محدودیت های فضای فیزیکی بستگی دارد. این فرآیند برای همه کانال هوا تقریباً یکسان است. بزرگترین تفاوت ها معمولاً بر روی متریال مورد استفاده و ویژگی های طراحی ساختمان متمرکز است.
به طور کلی، سه نوع اصلی سیستم کانال وجود دارد: فشار کم، فشار متوسط و فشار بالا. شناسایی سیستم کانال مورد نظر به تعیین نوع کار مورد نیاز برای کار کمک می کند و همچنین روش های مورد نیاز برای ساخت و ساز بهینه را چارچوب بندی می کند.
برای پروژه های مختلف نیز ممکن است ابزارها و اجزای مختلفی مورد نیاز باشد. قطعاتی مانند دیفیوزرها، رجیسترها، دودکش ها، دریچه ها، نفوذهای سقف و فیلترها ممکن است مورد نیاز باشند یا نباشند، و دانستن زمان و نحوه استفاده از این قطعات و سایر قطعات مشابه در بیشتر موارد بخش بزرگی از ساخت و ساز است.
- بیشتر بخوانید: چگونه کانال کشی ساختمان را تعویض کنیم؟
آشنایی با انواع سیستم های کانال کشی
کانال ها اساساً گذرگاه های بزرگی هستند که به منظور قیف و هدایت جریان هوا در دیوارها یا سقف سازه های مختلف تعبیه شده اند. آنها معمولاً به سیستم های گرمایش، سرمایش و تهویه مطبوع (HVAC) متصل می شوند.
خانه‌ها و دفاتر کار که با هوای مرکزی ساخته شده‌اند، تقریباً همیشه دارای کانال‌هایی هستند که از پیش‌نویس طرح ساختاری طراحی شده‌اند. به یک معنا اینها ساده ترین نصب هستند زیرا با ساختار ساخته شده اند و می توانند به طور یکپارچه ادغام شوند.
متداول است که سازه‌های قدیمی‌تر بعداً با سیستم‌های تهویه مجهز شوند، اگرچه ساخت کانال در این موارد ممکن است با دقت بیشتری برنامه‌ریزی شود تا در ساختاری قرار گیرد که ممکن است به راحتی نتواند همه سیستم‌ها را در خود جای دهد.
اکثر سیستم های کانال، چه جدید و چه قدیم، بر اساس میزان فشاری که برای تحمل یا پشتیبانی طراحی شده اند، در یکی از سه دسته قرار می گیرند. همه از نظر ویژگی‌های فیزیکی شبیه به هم هستند، اما مواردی مانند میزان تکیه‌گاه در داخل و میزان فاصله‌ای که در داخل دیوارها یا سقف‌ها نیاز دارند، اغلب نیاز به محاسبه دقیق دارند.
روش دقیقی که یک مهندس ساختمان باید از آن استفاده کند نیز بستگی به خطوط ساختمان، اندازه آن و ویژگی هایی مانند اینکه آیا هوا باید بین طبقات به گردش درآید بستگی دارد. متغیرهایی از جمله تعداد دهانه های دریچه تنظیم هوا و اندازه آنها نیز در بیشتر موارد موثر هستند.
- بیشتر بخوانید: انواع کانال کشی ساختمان
به حداکثر رساندن کارایی
تمام ساخت و ساز کانال شامل اجزایی است که کارایی تهویه را به حداکثر می رساند. عناصر اصلی شامل بسته شدن گوشه ها، زانوها، آویزها، اتصالات “T”، دمپرهای آتش، درهای دسترسی و ورودی هوا هستند.
اتصالات کانال شامل کلاهک، آفست، برخاست تک شاخه، تبدیل مربع به گرد، جعبه ثبت و مجرای انعطاف پذیر گرد تقویت شده با سیم پیچ مارپیچی است. ورق فلزی گالوانیزه مورد استفاده باید دارای پوشش گالوانیزه در دو طرف ورق برابر با حداقل 35.4 گرم روی در هر 0.09 متر مربع باشد.
روی لرزش تمرکز کنید
بهترین طراحی کانال، طراحی است که از این اجزای ساختمانی برای از بین بردن لرزش استفاده می کند، که با نصب محکم کانال های فلزی ساخته شده سفت و سخت انجام می شود. کانال های مستطیلی باید با درزهای ایستاده ساخته شوند و با آهن زاویه دار مهاربندی شوند تا ورق سفت شود و از لرزش جلوگیری شود.
سرعت در کانال اصلی و شاخه های دور باید به تدریج کاهش یابد تا هوا به طور یکنواخت توزیع شود. این کار با افزایش اندازه مجرا انجام می شود و معمولاً اصطکاک کانال های کوچکتر را کاهش می دهد.
- بیشتر بخوانید: 5 اشتباه رایج در طراحی کانال هوا
مشکلات ناشی از افت فشار
کاهش “نشتی” یکی دیگر از جنبه های مهم در ساخت کانال است. از افت فشار هوا در سیستم کانال کشی ساختمان می توان با لحیم کاری، جوشکاری یا آب بندی تمام اتصالات و درزها برای محکم کردن آنها جلوگیری کرد. آنها همچنین می توانند پرچ شونده یا نقطه جوش شوند. اتصالات لبه باید به گونه ای ساخته شود که خروجی یک طول کانال در جهت جریان هوا در انتهای ورودی طول بعدی کانال قرار گیرد.
