فن بین کانال دمنده چیست؟
فن بین کانال دمنده نوعی فن مکمل است که در کانال های گرمایش یا تهویه مطبوع استفاده می شود. دمنده به سیستم کمک می کند تا هوا را از طریق مجاری به طور موثرتر منتقل کند، که باعث می شود صاحبان خانه راحت تر بتوانند دمای مورد نظر را در هر اتاق حفظ کنند. دمنده‌های کانالی نیز با انتقال سریع‌تر هوای خروجی از خانه، تهویه را بهبود می‌بخشند. این فن ها با نام های داکت بوستر یا بوستر فن نیز شناخته می شوند.
فن بین کانال دمنده چیست؟
داکت فن (duct fan) یک فن پروانه ای است که در داخل کانال گرمایش، سرمایش یا تهویه قرار می گیرد. هدف آن افزایش کارایی کانال و سیستمی است که کانال به آن متصل است. هواکش‌های کانالی بیشتر در محیط‌های صنعتی استفاده می‌شوند، اگرچه گاهی اوقات می‌توان آنها را در سازه‌های تجاری و در آشپزخانه‌ها و حمام‌های ساختمان‌های مسکونی یافت.
مطالب پیشنهادی: کانال سازی صنعتی
داکت دمنده اصلی شامل یک موتور الکتریکی است که برای چرخاندن یک سری پره های فن استفاده می شود. موتور ممکن است مستقیماً به سیستم برق خانه متصل شود یا یک بسته باتری یا منبع تغذیه جداگانه تمام شود. این دمنده ها تقریباً همیشه همراه با واحدهای فن بزرگتر واقع در نزدیکی کوره یا واحد تهویه مطبوع خانه استفاده می شوند. برخی از سیستم ها ممکن است به یک سری دمنده کانالی نیاز داشته باشند، به خصوص در خانه های بسیار بزرگ.
خریداران باید داکت دمنده ها را بر اساس اندازه و شکل کانال انتخاب کنند. قطر دمنده باید با مجرای مشابه باشد یا اگر کانال ها چهارگوش هستند، طول و عرض یکسانی داشته باشد. در حالی که کانال‌های باید و تجهیزات مربوطه از فولاد ساخته شده‌اند، خریداران باید دمنده‌های آلومینیومی یا فولادی ضد زنگ را در مناطقی که در معرض رطوبت یا مواد خورنده هستند انتخاب کنند.
دو طرح اصلی برای دمنده کانال وجود دارد، از جمله مدل های خطی و گریز از مرکز. واحدهای درون خطی شامل تیغه های فن هستند که در یک قاب فلزی قرار دارند. قاب در داخل دیواره های کانال هوا قرار می گیرد و هوا به صورت عمود بر سطح تیغه ها حرکت می کند. دمنده های درون خطی برگشت پذیر هستند، اما نسبت به سایر گزینه های طراحی پر سر و صداتر هستند.
یک فن بین کانالی دمنده، از مرکز از تیغه هایی تشکیل شده است که در قسمت بیرونی یک قاب فلزی مانند چرخ دست و پا زدن روی قایق نصب شده اند. جهت گیری تیغه ها در طول مجرا است، به طوری که هوا در همان جهت پره های فن حرکت می کند. این دمنده‌ها معمولاً تیغه‌های کوچک‌تری دارند که به آنها اجازه می‌دهد بی‌صدا و کارآمد عمل کنند، اما همچنین آنها را در معرض آسیب قرار می‌دهد.
فن بین کانالی دمنده کارایی کلی سیستم گرمایش و سرمایش را بهبود می بخشد و به صاحب خانه اجازه می دهد تا سطح راحتی را بدون تنظیم ترموستات حفظ کند. آنها همچنین ممکن است به کاربران اجازه دهند کوره های کوچکتر یا دستگاه های تهویه مطبوع خریداری کنند که می تواند هزینه تجهیزات را کاهش دهد. با استفاده از سیستم گرمایش یا سرمایش کوچکتر، صاحبان خانه می توانند سطح بهره وری انرژی را بهبود بخشند و حتی هزینه های عملیاتی ماهانه را کاهش دهند.
مطالب مرتبط: محرک الکتریکی دمپر چیست؟
کاربرد داکت فن (فن بین کانال دمنده)
هنگامی که از یک فن کانالی همراه با سیستم های گرمایش و سرمایش استفاده می شود، هوای سرد یا گرم را به داخل اتاق یا فضا هدایت می کند. این امر با افزایش موثر تعداد دمنده های مرتبط با واحد، راندمان کوره یا تهویه مطبوع را افزایش می دهد. چنین فن هایی معمولاً در فضاهایی استفاده می شود که به تنهایی با استفاده از کانال کشی، به سختی گرم یا سرد می شوند، مانند فضاهای تولیدی با سقف بلند. هنگامی که حفظ دما بسیار مهم است، مانند اتاقی که سرورهای رایانه را در خود جای داده است، ممکن است از فن کانالی نیز استفاده شود که باید از گرم شدن بیش از حد جلوگیری شود.
شاید رایج ترین استفاده از فن های کانالی در سیستم های تهویه صنعتی باشد. جریان هوای ثابت برای سلامت کارکنان و عملکرد ماشین در بسیاری از فرآیندهای تولید بسیار مهم است. تجهیزات همچنین می توانند مقادیر قابل توجهی گرما تولید کنند که برای حفظ دمای راحت باید از اتاق خارج شود. به همین ترتیب، فرآیندهایی که شامل مواد سمی یا مضر هستند، نیازمند فن های تهویه هستند که آن مواد را از هوا خارج می کنند. سازمان‌های دولتی یا زیست‌محیطی عموماً نحوه حذف این گونه مواد و جایی که پس از حذف از محیط تولید می‌روند را تنظیم می‌کنند.
محل نصب داکت فن
فن های کانالی اغلب در دهانه یک کانال قرار می گیرند، جایی که دریچه به داخل اتاق باز می شود. آنها همچنین ممکن است در فواصل زمانی در طول مجرا قرار گیرند. این امر به ویژه زمانی رایج است که هوا باید از طریق یک مجرای افقی بسیار طولانی یا از طریق خم شدن یا باریک شدن مجرای عبور داده شود. کانال‌های عمودی، به‌ویژه کانال‌های تهویه عمودی، اغلب با یک سری فن ساخته می‌شوند، زیرا نیروی محض مورد نیاز برای کشیدن هوا و خروج هوا از اتاق زیر است.
مانند هر فن دیگری، یک فن کانالی در هنگام حرکت پره ها خطر آسیب را به همراه دارد. نیرو و سرعتی که اکثر فن‌های کانالی با آن می‌چرخند می‌تواند باعث تکه تکه شدن یا حتی مرگ شود، بنابراین در صورت امکان به خوبی دور از دسترس قرار می‌گیرند. آنها معمولا در سقف یا نزدیک آن قرار دارند. هنگامی که آنها در سطح زمین قرار دارند، معمولاً توسط موانع احاطه شده و با هشدارهایی به وضوح قابل مشاهده نصب می شوند.
